گام هایی در مذاکره بر سر یک راه حل - قسمت دوم

گام هایی در مذاکره بر سر یک راه حل – قسمت دوم

ادامه مقاله گام‌هایی در مذاکره بر سر یک راه حل – قسمت اول

گفتگو برای رسیدن به توافق

گام بعدی گفتگو کردن است. می‌توانید این گام را بلافاصله پس از ارائه راه‌حل‌های ممکن انجام دهید یا قبل از پرداختن به آن وقفه‌ای داشته باشید و ابتدا جزئیات هر راه حل ممکنی را بررسی کنید. به انجام کدام راه‌حل‌ها علاقه دارید و چرا؟ دلایل موافق و مخالف (سودها وضررها) چیست؟ سپس، در حالی که در مورد نظرتان در خصوص دلایل موافق و مخالف صحبت می‌کنید هر یک از راه‌حل‌ها را با یکدیگر تمرین کنید. اگر راه‌حل‌هایی وجود دارند که هر دو قبول دارید هیچ فایده‌ای برای حل مشکلتان ندارند، آن‌ها را از فهرست خط بزنید. از میان راه‌حل‌هایی که باقی می‌مانند، آیا می‌توانید یکپارچگی‌ای ایجاد کنید که شامل بخش‌های مفیدی باشد به طوری که بیشتر از صرف یک راه حل را در خود داشته باشد؟ مانند دیگر گام‌ها، گفتگو کردن هم به شکیبایی و عزم راسخ نیاز دارد. برنامه‌ای را برای همسرتان تهیه کنید و آن را با هم ارزیابی کنید. از انجام چند معامله خوب نترسید. اگر در راه‌حل‌ها شکست خوردید نگران نباشید. می‌توانید به این گام برگردید، تحلیل کنید که چه چیزی را اشتباه انجام داده‌اید و توافق جدیدی را تنظیم کنید.

اگر نمی‌توانید به تفاهم برسید، ممکن است تغییر دادن اهداف مفید باشد. شاید مشکلی که سعی دارید آن را حل کنید خیلی بزرگ است و نمی توانید به بخشی از آن بپردازید. یا شاید قبل از این که بتوانید به توافق برسید نیاز دارید که فرد دیگری مشکل را حل کند. موضوعات دارای تعارضی وجود دارند که می‌توانید آن را بررسی کنید آنچه که اهمیت زیادی دارد این است که بتوانید در ارتباطتان با استفاده از ابراز روشن احساسات، دقت تائید فراوان، تاثیرگذار و نسبت به راه حلی که هر دو پذیرفته‌اید، متعهد باشید.

به توافقتان متعهد باشید

در یک زمانی، به توافقی که از طرف هر دو شما قابل پذیرش است، می‌رسید. در این مورد، نوشتن کمک بسیاری می‌کند. چون با داشتن تعداد زیادی راه حل احتمالی در فکرتان، ممکن است این گونه تصور کنید که شما بر سر یک چیز توافق دارید در حالی که همسرتان بر سر چیز دیگری توافق می‌کند. بنابراین، آن را شفاف و واضح بنویسید. سپس، حداقل ۲۴ ساعت صحبت کردن را کنار بگذارید. اجازه دهید توافق ماندگار شود. آنگاه، به فهرستی که تهیه کرده‌اید مراجعه کنید و آن را بازبینی کنید. در این بازبینی، اگر هنوز هم راه‌حل‌هایتان برای هر دو قابل پذیرش است می‌توانید آن‌ها را عملی سازید. به هر حال، اگر بعد از ۲۴ ساعت، توافقی که کرده‌اید کمی تفاوت کرد، تعجب نکنید چون ممکن است آن وضعیت، بهتر شود یا این که بیشتر از آن قابل پذیرش نباشد. ناامید نشوید. این تفاوت کاملاً عادی است! البته، این بدان معناست که به گام گفتگو کردن بر می‌گردید (لطفاً با حسن نیت این کار را انجام دهید . لطفاً عملی که عدم تائید را به دنبال دارد انجام ندهید).

ضروری است دقیقاً مشخص کنید چه چیزی را از یکدیگر انتظار دارید. موضوع اصلی، ارزیابی یکدیگر نیست بلکه شفاف بودن و ایجاد توافقی کاملاً آگاهانه مدنظر است. اکنون، زمان عملی ساختن مواردی است که بر سر آن‌ها توافق کرده‌اید. بنابراین، در یک چارچوب زمانی مشخص، با یکدیگر هماهنگ شوید: چه وقت، عمل به توافق شروع شود؟ بالاخره زمان مشخصی را اختصاص دهید به بررسی این که آیا انجام مواردی که مورد توافق قرار گرفته‌اند همانند برنامه پیش رفته است. آرامش داشته باشید تا فشار زیادی برای موفق شدن احساس نکنید. از طرفی، طولی نمی‌کشد که به میزان کافی قادر می‌شوید برای آنچه در ادامه می‌آید تصمیم بگیرید: چطور بدانیم که برنامه موثر واقع می شود؟ ملاک استفاده، چه چیزی خواهد بود؟ چه چیزی به ما نشان می‌دهد که برنامه با موفقیت کامل انجام شده است؟ یا به موفقیتی نسبی رسیده‌ایم؟ یا این که شکست کامل حاصل شده است؟ همین حالا به توفق برسید.

ارزیابی کنید که آیا توافق، کارا می‌باشد و آن طور که نیاز است آن را بهبود دهید

وقتی زمان ارزیابی می‌رسد، صمیمیت و صداقت در گفتگو اهمیت دارد. زمان ارزیابی، زمان لذت‌بخش فراسوی موفقیت یا شکست، یا زمانی برای سرکوفت زدن و اظهار بیاناتی مثل بهت گفتم که …. نیست. همچنین، زمان آن نیست که به دلیل به ثمر نرسیدن ایده‌ها مطابق انتظارتان، دچار احساس آزارنده شوید. زمان ارزیابی، زمانی است که برای این که با یکدیگر نتیجه‌ای را که حاصل شده است، تجربه کنیم. توافق، به منزله برنامه شما برای بهبود روابط در جایگاه یک زن و شوهر است که در این راستا، ممکن است موفق نشده باشید، یا بالعکس، باهم پیشرفت کرده باشید. واقعیت این است که برنامه‌های زیادی در اولین مرتبه و اغلب، دومین و سومین مرتبه شکست می‌خورند. شما افراد توانایی هستید. اگر حل کردن مشکل، کار آسانی بود در زمان‌های گذشته آن را حل کرده بودید. یک مشکل، نسبتا سخت، پیچیده و یا پر از محرک‌های هیجانی است. بنابراین، حل کردن آن دشوار است و این به آن معناست که ممکن است به تلاش‌های زیادی نیاز داشته باشد.

بیشترین چیزی که بر حل شدن مشکل تاثیرگذار است ارزیابی آن به این صورت است که آیا به خوبی طبق برنامه عمل می شود و آیا بر پایه ملاکی که بر سر آن توافق کرده بودید پیش می‌روید؟ اگر برنامه موثر واقع شد به یکدیگر آفرین بگویید، چون شما کار بزرگی انجام داده‌اید و موفق شده‌اید. اما اگر توافقی که کرده بودید به خوبی پیش نرفت، سعی کنید بفهمید که چه چیزی اشتباه بوده است. شاید به تحلیل مشکل یا تحلیل زنجیره ای پرداخته‌اید که انجام آن عملی نبوده است. موقعیت را کمی بیشتر تحلیل کنید و دوباره تمام فرآیند را از اول تا آخر بررسی کنید و به منظور توافق جدیدی مذاکره کنید و طی آن از تجربه‌تان در شکست توافق اخیر استفاده نمایید. وقت و ملاک معینی را برای ارزیابی موفقیت و شکست آتی در نظر بگیرید. ضروری است که ارزیابی را تکرار کنید.

به توافق رسیدن بر سر راه‌حل‌ها، زمان زیادی می‌گیرد. اما همانطور که با توجه به مراحل ذکر شده در این فصل مشخص شد، فواید جانبی زیاد و چشمگیری حاصل می‌شود: فرصت‌های زیادی برای درک بهتر یکدیگر، ابراز خود به طور شفاف و صحیح، تائید یکدیگر و انجام حل مساله به طور اشتراکی وجود دارد.

نوشته‌های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *